در عرصه آموزش، به موقع حضور دارد.

نسبت به حضور دستیاران در بخش و درمانگاه توجه دارد.

اهداف یادگیری دستیاران را در دوره مورد نظر (بخش، درمانگاه، اورژانس و ...) به روشنی مطرح می کند.

به شرح حال گرفتن و معاینه از بیمار توسط دستیاران اهمیت می‌دهد.

برخورد صحیح با بیمار را با رفتار خود آموزش می دهد.

جو آموزش بالینی را به نحوی ترتیب می‌دهد که دستیاران سوالات و اطلاعات خود را به راحتی مطرح کنند.

برای دستیار یافته های کلینیکی و پاراکلینیکی بیمار را تفسیر می کند.

مسائل اورژانسی رشته تحصیلی خود را مورد بحث قرار می‌دهد.

در بحث ها به بیماری‌ها و مسائل پزشکی شایع در جامعه توجه می کند.

عملکرد استاد با منابع و استانداردهای جدید علمی مطابقت دارد.

دستیاران را به جستجو و گرفتن اطلاعات علمی جدید تشویق می نماید.

به آموزش اقدامات مداخله ای و procedureهای مربوط به بخش نظارت دارد.

در آموزش تئوری و عملی عوارض احتمالی در سیر درمان را مورد بحث قرار می دهد.

بر نحوه فعالیت دستیاران در بخش و درمانگاه نظارت دارد.

آموزش او کاربردی، مفید و به روز است.

دستیاران را در کار درمانگاهی شرکت می دهد.

برای جبران نقاط ضعف علمی دستیاران اقدام می نماید.

میزان مهارت های کلینیکی دستیاران را ارزیابی می کند.

نحوه برخورد او با دستیاران محترمانه است.

دستیاران را تشویق به پیگیری نتایج درمانی می کند.

ضمن صرفه جویی در هزینه ها از انجام اقدامات تشخیصی بی‌مورد برای بیماران خودداری می‌کنند.

به طور کلی استاد مورد نظر در ابعاد مختلف برای شما الگو می باشد.